บอร์ด ความรัก,อย่าเอาความดีไปซื้อใจใครเพราะคนที่ไม่ชอบยังไงเขาก็ไม่ชอบ ประสบการณ์ช.. โพสท์โดย ยางแบนจูงทำดีกับใครแล้วเหนื่อย ให้ลองถอยออกมาสักก้าวอย่าพยายามทำดีกับคนที่ไม่เคยเห็นค่าในตัวคุณเลยต่อให้คุณทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่สนใจคุณอยู่ดีการทำความดีนั้นเป็นสิ่งที่ดีแต่ ทำผิ ด ที่ ผิ ด เวลาและผิ ด คน นอกจากเขาจะไม่เห็นค่าแล้วยังเ สี ยเวลาเราอีกด้วยคนที่รักเราจริง ๆ ก็มี เราควรเ อ าเวลาตรงนี้ไปใส่ใจเขาจะดีกว่ามันมีจริงๆนะ คนที่รักบางคนเพียงแค่เห็นหน้าคนที่ ” เ ก ลี ย ด “ บางคนเพียงแค่ฟังใครเ ล่ ามาไม่ว่าเราทำดีแค่ไหนสุดท้ายเขาก็ไม่เห็นค่า เพราะสำหรับคนบางคนความดีซื้อใจเขาไม่ได้ทำทุกอย่างเพื่อหวังให้ ทุ ก คนบนโลกมารักเรา” เหนื่อยเปล่ า “มันเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะ ใส่ใจมากไปเราจึง ” ทุ ก ข์ “เพราะ สงสัยมากไปจึง ”ทรมาน “หากเข้าใจจึงเป็นสุข ปล่อยวางได้จึงเป็นอิสระ ปล่อยไปบ้างช่างมันเรามาสู่โลกนี้เสมือนนักเดินทางเรื่องราวมากมาย ใช่เราเป็นผู้ตัดสินเรื่องที่ใหญ่ที่สุดในวันนี้ พอถึงวันพรุ่งนี้ก็กลายเป็นเรื่องเล็กเรื่องที่ใหญ่ที่สุดในเดือนนี้ พอเดือนหน้าก็กลายเป็นเรื่องเ ล่ าเรื่องเ ล่ าปากต่อปากกันไปนานๆ สุดท้ายก็เป็นแค่คำ ” นิ น ท า “เรา ทุ ก คนเป็นได้ก็แค่คนในคำ ” นิ น ท า “ เป็นแค่คนในลมปากใครๆไม่ต้องพย าย ามทำตัวให้เป็นที่รัก ของ ทุ ก คนหรอกมันเป็นไปไม่ได้อยู่กับใครแล้ว ” เหนื่อยใจ “ ก็ให้ถอยออกมาบางครั้งก็ย ากที่จะเปลี่ยนคนที่ ” เ ก ลี ย ด “เราให้หันมาชอบเปลี่ยนเป็น เปลี่ยนเวลาไปใช้กับคนที่รักเราทำให้เขามีความสุขดีกว่า อย่ าเ สี ยเวลาปั้นหน้าอยู่กับคนที่ไม่คิดจะยอมรับเราเลย บางครั้งการทำความดีของเรา ก็ไม่สาม า ร ถซื้อใจใครได้การทำดี บางครั้งอาจหมายถึงการทำดีให้ ถูกที่ ถูกเวลาและ ถูกคนด้วย อย่ าทุ ก ข์ใจไปถ้าเค้ามองไม่เห็นในสิ่งที่เราตั้งใจ แต่จงดีใจและภูมิใจเถอะว่าเราได้ทำดีที่สุดแล้วบางครั้งคนเราก็ชอบคิดว่าการทำดีกับใคร ก็ให้คนๆนั้นตัดสิน ว่าเราดีหรือไม่ แต่ความเป็นจริงแล้วที่สุดของความดีของคนเรานั้นมันไม่ได้เท่ากันหรอกดังนั้นเราจึงคาดหวังไม่ได้ ว่า เราหรือเค้าใครกันแน่ที่ดีกว่ากันแต่ให้เราคิดแค่ว่า เราทำดีให้ถึงที่สุดของเราแล้วก็พอ การจากกันด้วยความดี สักวันคงจะรู้ผลแห่งความดีนั้นแต่ การจากกันด้วยความ เ ล ว ต่อให้นานเพียงใดความ เ ล วก็ไม่อาจเปลี่ยนเป็นความดีไปได้เลย เลือกใช้เวลาที่มีต่อกันให้ดีที่สุดส่วนผลนั้นปล่อยให้เวลาเป็นคนบ่ง บ อ ก ชีวิตเหมือนรสชาติของกาแฟ มากก็ดี น้อยก็ดี ต่างมีรสขม เข้มก็ดี รสจืดก็ดี ต่างมีรสชาติ ร้อนก็ดี เย็นก็ดี ต่างคนต่างชอบไม่เหมือนกันจะชงกาแฟ ให้ถูกปาก ทุ ก คนบนโลกได้อย่ างไรกันทำอย่ างไรเขาก็ไม่ชอบ เราก็ถอยออกมา ปรับอย่ างไรก็ไม่ได้ผลก็กลับมาเป็นตัวเองเถอะ อย่ าคาดหวังในการทำความดีเมื่อเราไม่คาดหวัง เราก็ไม่ต้อง ผิ ด ห วั งมีหลายคนที่พย าย ามทำดีกับบางคนอย่ างดีมากโดยที่เขาไม่เคยเห็นค่าแถมบางคนถึงขั้นยอมให้เ อ าเปรียบเพียงเพราะเราเองไม่อย ากจะ เ สี ยเขาไป บางทีมันก็ไม่ได้เป็นความผิ ด ของเขาที่เป็นแบบนั้นแต่มันอาจจะผิ ด ที่เราเองที่ยอมทำดีกับเขาแม้จะรู้ว่าไม่ได้ประโยชน์อะไรเลยกลัวความ สู ญ เ สี ย บ้าง กลัวความ เ จ็ บ ป ว ด กลัวการอยู่คนเดียวและอย่ างอื่นอีกต่าง ๆ นานาแห่งความ ก ลั วจึงปลอบใจตัวเองว่าอย่ างน้อยทำดีต่ อไปสักวันเขาอาจจะเห็นค่ามันขึ้นมาสักวันหนึ่งก็ได้ แต่ลืมนึกไปว่าถ้าเขาจะเห็นค่าเขาคงเห็นมันนานแล้ว