บอร์ด ความรัก,เมื่อพ่อแม่บังคับให้เป็นตุ๊กตาบาร์บี้ในชีวิตจริง ประสบการณ์ช.. แปลโดย ผู้หญิงชอบเล่นAngelica Kenova จากรัสเซีย เธอมีใบหน้าและร่างกายคล้ายกับ "ตุ๊กตาบาร์บี้" ถึง 99% และได้รับความนิยมบนอินเทอร์เน็ตเป็นอย่างมากเมื่อไม่นานมานี้มีสื่อรายงานว่าพ่อแม่ของแองเจลิกา "วางแผน" ปลูกฝังลูกสาวให้เป็น "ตุ๊กตาบาร์บี้" ทีละขั้นตอนมาตั้งแต่เธอยังเด็ก ๆ เธอต้องรักษาน้ำหนักไว้ที่ 40 กก. และรอบเอวก็ห้ามเกิน 20 นิ้ว !ตอนอายุ 6 ขวบฉันถูกสอนให้ "กลายเป็นตุ๊กตาบาร์บี้" ตามสื่อของญี่ปุ่น "Modern Business" แองเจลิกาจากภูมิภาคเคอร์กัน รัสเซีย เกิดเมื่อปี 1988 ตอนอายุ 6 ขวบพ่อแม่ของแองเจลิกาตัดสินใจที่จะทำให้แองเจลิกากลายเป็นตุ๊กตาบาร์บี้ที่มีชีวิตแม่ของเธอจะซื้อตุ๊กตาบาร์บี้มากมายให้แองเจลิกาและแต่งตัวให้เธอเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ พ่อกับแม่ปลูกฝังเธอว่า "บาร์บี้เป็นไอดอลของเด็กผู้หญิงทุกคน การเป็นเด็กผู้หญิงที่เหมือนกับบาร์บี้นั้นก็ยอดเยี่ยม " และตั้งแต่นั้นเธอก็มีชีวิตเหมือนเป็นตุ๊กตาบาร์บี้จำลอง นอกจากนี้พ่อกับแม่ยังจ้างโค้ชฟิตเนสและนักโภชนาการมืออาชีพเพื่อควบคุมหุ่นของแองเจลิกาอย่างเคร่งครัด แม้แต่ "การแสดงออก หรือท่าทาง " ก็ถูกสอนให้เป็นเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้!เมื่อเธออยู่ในโรงเรียนเธอไม่สามารถวิ่งหรือต่อสู้กับเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ ได้ ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บโดยบังเอิญพ่อแม่ของเธอจะโกรธมาก โดยทั่วไปแล้วเด็กผู้หญิงจะเรียนเต้นรำและร้องเพลง แต่สิ่งที่แองเจลิกาต้องทำคือฝึกเป็นตุ๊กตาบาร์บี้หน้ากระจกและแสดงให้ญาติ ๆ และแขกรับเชิญรู้สึกเหมือนกับว่าเธอเป็น "ตุ๊กตาบาร์บี้ " เธอไม่สามารถแม้แต่จะกินอาหารได้มาก ๆ รวมถึงขนมหวานและไอศกรีมที่เด็ก ๆ โปรดปรานอย่างไรก็ตามแองเจลิกา ปฏิเสธว่าพ่อแม่ของเธอไม่เคยพาเธอไปทำศัลยกรรม "ฉันไม่เคยทำศัลยกรรมมาก่อน! เฉพาะเมื่อใบหน้าหรือร่างกายมีข้อบกพร่องร้ายแรงเท่านั้นจึงจำเป็นต้อง" ทำศัลยกรรม "แองเจลิกาเล่าว่า เธอถูกพ่อแม่ควบคุมชีวิตแม้แต่การซื้อของ ซื้อเสื้อผ้าก็จะต้องให้พ่อแม่เห็นด้วยเธอจึงมีสิทธ์ซื้อ รวมทั้งการคบเพื่อนหรือการออกนอกบ้าน " พ่อแม่ไม่ให้ฉันออกจากบ้านลำพัง ไม่ให้แม้แต่มีแฟน ทั้ง ๆ ที่ปีนี้ฉันอายุ 33 แล้ว และถ้าฉันจะคุยกับผู้ชายคนไหน พ่อแม่จะอยู่ด้วย แม้แต่เพื่อนพ่อแม่ก็คัดคนที่จะมาเป็นเพื่อนฉัน ฉันเหมือนถูกพ่อแม่ขังไว้ในปราสาท หวังว่าสักวันฉันจะหลุดพ้นได้เพราะฉันต้องการเป็นอิสระ ”" ฉันถูกควบคุมมานานจนเกินกว่าจะต่อต้านได้ และไม่รู้ว่ามันจะจบเมื่อไหร่ ฉันยิ้มเมื่อพวกท่านบอกให้ยิ้ม ฉันหัวเราะเมื่อพวกท่านบอกให้หัวเราะ และถ้าฉันอยากร้องไห้ ก็ต้องเป็นตอนที่อยู่คนเดียวในห้องเท่านั้น ฉันเป็นแค่ตุ๊กตาที่มีชีวิต ตามแต่ที่พ่อแม่อยากให้เป็น ! "